Όσον αφορά το IO3, οι εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν στο έργο από την περιφέρεια South-Muntenia (οι οποίοι συνέβαλαν στη συμπλήρωση του ερωτηματολογίου MYSS), κινητοποίησαν μαθητές και γονείς και προσαρμόστηκαν στις πραγματικές συνθήκες κρίσης και κατέληξαν σε εποικοδομητικές προτάσεις διαδραστικής εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Οι εκπαιδευτικοί συμμετείχαν σε διάφορες μαθησιακές δραστηριότητες, διαδικτυακά σεμινάρια, ανταλλαγή βέλτιστων πρακτικών, μελέτησαν νέους τρόπους οργάνωσης της διαδραστικής εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, ανέπτυξαν νέους μεθοδολογικούς οδηγούς. Για τους περισσότερους, ωστόσο, η διαδικτυακή εκπαίδευση, από την αρχή της πανδημίας, ήταν μια δύσκολη περίοδος, η οποία προκάλεσε ένταση και απογοήτευση, η οποία ήρθε απροσδόκητα. Πολλοί ήταν απροετοίμαστοι για τη διαχείριση κρίσεων, είχαν λίγους πόρους και ψηφιακά εργαλεία για να προσαρμοστούν στην ηλεκτρονική εκπαίδευση. Οι εκπαιδευτικοί κατέβαλαν διπλή προσπάθεια για να μελετήσουν και να χρησιμοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες διαδικτυακής μάθησης.
Η προετοιμασία των εκπαιδευτικών για τα διαδικτυακά μαθήματα ήταν πολύ πιο απαιτητική από ό,τι στην περίπτωση της κλασικής και πιο κουραστικής εκπαίδευσης. Έπρεπε να προετοιμάσουν διάφορα σχετικά οπτικά υλικά (βίντεο, PPT κ.λπ.) για να διευκολύνουν τη διαδικτυακή μάθηση. Επίσης, οι περισσότεροι ερωτηθέντες ανέφεραν ότι στην εξ αποστάσεως διδασκαλία έχουν καλύτερα αποτελέσματα αν οι δραστηριότητες διεξάγονται σε μικρές ομάδες (4-15 άτομα) και πολύ πιο δύσκολα σε μεγαλύτερες ομάδες (πάνω από 15-20 άτομα). Οι εκπαιδευτικοί τόνισαν ότι κατά τη διαδικασία οργάνωσης της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης προσαρμόστηκαν σταδιακά στις ειδικές συνθήκες που δημιούργησε η κρίση. Ανέφεραν ότι έμαθαν να επικοινωνούν πιο αποτελεσματικά και να σχετίζονται καλύτερα με τους μαθητές, καλλιεργώντας την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις των μαθητών, αλλά και αποκτώντας μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
Μόλις επέστρεψαν στο σχολείο, οι εκπαιδευτικοί άρχισαν να συμβάλλουν στον εκσυγχρονισμό της μαθησιακής διαδικασίας: οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί έδωσαν μεγαλύτερη έμφαση στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων των μαθητών και επικεντρώθηκαν λιγότερο στην αφομοίωση του περιεχομένου- διεύρυναν το φάσμα των δραστηριοτήτων, κυρίως διαδραστικού χαρακτήρα- χρησιμοποίησαν διάφορα ψηφιακά εργαλεία- αντικατέστησαν τον παραδοσιακό πίνακα με τον διαδραστικό- ανέπτυξαν και επέλυσαν προβλήματα με τη βοήθεια του υπολογιστή και με τη βοήθεια ορισμένων εφαρμογών, ευρύτερη επικοινωνία με γονείς και μαθητές κ.λπ.
Έτσι, οι εκπαιδευτικοί αναφέρθηκαν στη βασική τους επικοινωνία με τους μαθητές που γινόταν στην αρχή μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και τηλεφώνου, ομάδων Messenger και συνομιλιών, που δημιουργήθηκαν ακόμη και πριν από την κρίση. Καθώς αναπτύχθηκαν εργαλεία εξ αποστάσεως εκπαίδευσης (όπως οι ενότητες και η διαδικτυακή πλατφόρμα MYSS), τα κλασικά εργαλεία ξεπεράστηκαν από τις διαδικτυακές πλατφόρμες Zoom, Google Classroom, Moodle. Έτσι, αξιοποιήθηκαν καλύτερα οι νοητικές δυνατότητες των παιδιών και αναπτύχθηκαν οι δεξιότητες.
Οι γονείς αποτέλεσαν επίσης παράγοντα υποστήριξης των παιδιών τους, αλλά συχνά διεκδικούσαν επίμονα από τους εκπαιδευτικούς περισσότερη προσοχή και πρόσθετες εξηγήσεις για τα παιδιά τους. Σταδιακά, όμως, κατανόησαν καλύτερα τον ρόλο του εκπαιδευτικού στην οργάνωση της παραδοσιακής ή της εξ αποστάσεως μαθησιακής διαδικασίας.
